με το στόμα στεγνό
κρακ κρακ
σπάνε τα κλαράκια
μάτια που βουλιάζουνε
στο κλάμα
βυζαίνοντας το ξινισμένο γάλα
στο κλείστρο
οι ζωές κλείνονται
κλακ κλακ
έλα μωρό μου
θα βάλω τα παράσιτα
ένα ουίσκι με λίγο πάγο
λίγο
γιατί κι αυτός όταν σπάει
κι διαλύεται
κάνει αυτό το ανατριχιαστικό
κρακ κρακ
πω πω
κοίτα πώς ζούνε αυτοί οι άνθρωποι
μέσ στα σκατά
μα κερδίσανε το όσκαρ
ναι μωρέ
το ξέρω
άσε εγώ νύσταξα
λέω να πέσω
όσο πιο βαθιά μπορώ
πιο βαθιά κι απ' αυτόν
τον οχετό
non fiction
και να θυμάσαι
τότε στη νεκρή ζώνη
τις φωτογραφίες στο Ledra Palace
με αυτό το πολυκαιρισμένο
το γρέζι του χρόνου
σαν βουβό παράπονο
σαν την πνιχτή κραυγή
όσων δεν ελπίζουν πια
ωραία ταινία, μια φορά
μην ξεχάσω αύριο
μην ξεχάσω
μην
κρακ κρακ
σπάνε τα κλαράκια
μάτια που βουλιάζουνε
στο κλάμα
βυζαίνοντας το ξινισμένο γάλα
στο κλείστρο
οι ζωές κλείνονται
κλακ κλακ
έλα μωρό μου
θα βάλω τα παράσιτα
ένα ουίσκι με λίγο πάγο
λίγο
γιατί κι αυτός όταν σπάει
κι διαλύεται
κάνει αυτό το ανατριχιαστικό
κρακ κρακ
πω πω
κοίτα πώς ζούνε αυτοί οι άνθρωποι
μέσ στα σκατά
μα κερδίσανε το όσκαρ
ναι μωρέ
το ξέρω
άσε εγώ νύσταξα
λέω να πέσω
όσο πιο βαθιά μπορώ
πιο βαθιά κι απ' αυτόν
τον οχετό
non fiction
και να θυμάσαι
τότε στη νεκρή ζώνη
τις φωτογραφίες στο Ledra Palace
με αυτό το πολυκαιρισμένο
το γρέζι του χρόνου
σαν βουβό παράπονο
σαν την πνιχτή κραυγή
όσων δεν ελπίζουν πια
ωραία ταινία, μια φορά
μην ξεχάσω αύριο
μην ξεχάσω
μην
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου