Επιβαίνοντες

Επιβαίνοντες
στον πολλαπλά
οριζόμενο χρόνο
θα γυρίζω
με το βλέμμα φορτωμένο
τα λαμπρά
σκοτεινά σημάδια του έρωτα
χωρίς υποσχέσεις πια'
όχι λόγια για τα λόγια
ώσπου να στίψω
κάθε καρπό που γεννά ο λόγος
και να μείνει
μόνο ο πυρήνας
ν' αποθέσω μέσα σου
τη νέα μου σπορά
έλα και τύλιξέ με σφιχτά
πέφτω νικητής
μέσα σ ένα ερεβώδες
σκοτεινό και θερμό
πέρασμα
χάνοντας
και ξανακερδίζοντας
το δικαίωμα
ν' ανοίγεται κάθε φορά
ένας καινούριος δρόμος
ν' απαλλαγούμε
απ' όλα τα περιττά
μόνο ο πυρήνας
όλη η πορεία
μιαν ανάσα
κι ωστόσο μακριά
ατέλειωτος δρόμος
κι εμείς
οι επιβαίνοντες
οι μοναδικοί επιζώντες
στο ολοκαύτωμα
που ορίζουν
τα μέσα κρυμμένα
άγια και μυστικά
που δεν φανερώνονται στον καθένα
πολλοί περάσανε
τα ίδια μονοπάτια
και δεν κομίσανε
παρά μονάχα
την ίδια τους τη ματαιότητα
ξέρω πως όλα αυτά
μια μέρα
ξέρω από τώρα
κι αυτή τη γνώση
μέσα σου καταλύω
την ψυχή και το αίμα
στα σπλάχνα σου
μεταλαβαίνοντας