Σαρωνικός

Κοίτα,
έχω μια ιδέα
Ξέρω
οι εμπνεύσεις μου
δεν είναι δα σπουδαίες
Απλώς, να,
έλεγα
ν' ανεβούμε
σ΄ έναν λόφο,
ξέρεις.
εκεί όπου
οι λύπες φαίνονται
μικρότερες
Τα δειλινά
κάπως μελό,
τα δακρύβρεχτα αυτά
που συνηθίζω
Ίσως και να κατεβούμε
στ' ακρογιάλι,
 - όχι και τίποτα εξωτικό -
αυτά τα λίγα
που μπορώ
Γιατί κι αυτά
έχουν φωνή
Μιλούν απλά
τόσο ανεπαίσθητα
που λες,
σιγά μωρέ,
που έχει κάτι να μας πει
και ο μικρός Σαρωνικός
Κι όμως,
αυτός ο όρμος
ο ασήμαντος
είναι εκεί πάντα
και σκεπάζει
τους τελευταίους εραστές
Απλώνεται νωχελικά
και με ψυχή αλλά και σώμα
σαν μια γυναίκα
όλος δίνεται
που όσο τίποτα ποθεί
ν΄ αγαπηθεί
και ν' αγαπήσει