Τώρα
θα έπρεπε
κανονικά
φυσιολογικά
αντί
να κάθεσαι
να μετράς
τα κύματα
στην προκυμαία
θα έπρεπε
λέμε
να κάνεις βόλτα
στην παραλία
με πόδια γυμνά
με την αλμύρα
των χειλιών
και τις ψιχάλες,
ροές αγγέλων,
στα μάγουλα
με τα χέρια
πλεγμένα
και να λες
ποτέ
μην αφήσεις
να με καταπιεί
αυτό το κύμα
ποτέ
μην επιτρέψεις
τη ζωή
να προσπεράσει
γι αυτό
ανοίγω τα χέρια
τεντώνω την καρδιά μου
μέχρι να σπάσουν οι χορδές
και σαν παλιά κιθάρα
να ηχεί
μέσα απ' τη φθορά της χρήσης
ο πιο γλυκύς ο ήχος
το πιο όμορφο βιμπράτο
οι μελωδίες
που θα 'θελες ν΄ ακούσεις
μα ποτέ
δεν έπαιξε κανείς
γι' αυτό
και μόνο
λέω
εδώ
να ζήσουμε
τώρα
Σήμερα κάτι απ' τα παλιά. Μια από τις σταθερές στο χρόνο αξίες της θρυλικής 4AD των (αιωνίως) εφηβικών μας σκοτεινών αναζητήσεων. Ταιριάζει και με το συννεφιασμένο σκηνικό, τώρα, εδώ στο camping Καστράκι, στην παραλία της Πλάκας, στο Δρέπανο του Αργολικού κόλπου...
θα έπρεπε
κανονικά
φυσιολογικά
αντί
να κάθεσαι
να μετράς
τα κύματα
στην προκυμαία
θα έπρεπε
λέμε
να κάνεις βόλτα
στην παραλία
με πόδια γυμνά
με την αλμύρα
των χειλιών
και τις ψιχάλες,
ροές αγγέλων,
στα μάγουλα
με τα χέρια
πλεγμένα
και να λες
ποτέ
μην αφήσεις
να με καταπιεί
αυτό το κύμα
ποτέ
μην επιτρέψεις
τη ζωή
να προσπεράσει
γι αυτό
ανοίγω τα χέρια
τεντώνω την καρδιά μου
μέχρι να σπάσουν οι χορδές
και σαν παλιά κιθάρα
να ηχεί
μέσα απ' τη φθορά της χρήσης
ο πιο γλυκύς ο ήχος
το πιο όμορφο βιμπράτο
οι μελωδίες
που θα 'θελες ν΄ ακούσεις
μα ποτέ
δεν έπαιξε κανείς
γι' αυτό
και μόνο
λέω
εδώ
να ζήσουμε
τώρα
Σήμερα κάτι απ' τα παλιά. Μια από τις σταθερές στο χρόνο αξίες της θρυλικής 4AD των (αιωνίως) εφηβικών μας σκοτεινών αναζητήσεων. Ταιριάζει και με το συννεφιασμένο σκηνικό, τώρα, εδώ στο camping Καστράκι, στην παραλία της Πλάκας, στο Δρέπανο του Αργολικού κόλπου...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου