Ακονίζω κάτι ξυράφια
μέσα στο στόμα μου
δια προσωπικήν μου υπόθεσιν
μέσα στο στόμα μου
δια προσωπικήν μου υπόθεσιν
τα βέλη μου επιστρέφονται
εξ οικείων
καταχωρίσεις
επί καταχωρίσεων\
επί καταχωρίσεων
και το όφελος ποιο
όλα θα ακυρωθούν
μια ωραία μέρα
ή νύχτα
θα ανασταλούν
και ψάξε μετά να βρεις
πώς και τι
η χαρά μου
είναι βαριά κι ασήκωτη
δεν μπορώ
να την κουβαλάω στην πλάτη μου
σωπαίνοντας\
μια ζωή
τι διάολο\αναλωθήκαμε
και δεν άνοιξε ρουθούνι
δεν άλλαξε σε τίποτα
η πολυφορεμένη συγκατάβαση
τα χιλιοφθαρμένα λόγια
από σήμερα
όλο και κάτι λιγότερο
θα μετράμε
αναμενόμενες απώλειες
το άλλο το δείνα
το τυχαίο
αυτό το τυχαίο (ή μοιραίο;)
που όλο και περισσότερο\
με παραξενεύει
για το πώς φτάσαμε
ως εδώ
any suggestions?
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου