ταξίδευαν
μέσα από αντηχήσεις
σπασμένων γυαλιών
επιφάνειες που χάσκουν
αποδομημένες
υλικά σε αποσύνθεση
παράθυρα κούφια
σαν άδεια μνήματα
σαν μάρμαρα άτακτα εριμμένα
στο αδυσώπητο φως
αυτά τα βαγόνια
επιμένουν να στέκουν
παράμερα κουρασμένα
τα προσπερνάμε ανύποπτοι
ανίδεοι για το σθένος
της φθοράς
την ένταση της ακινησίας
την αγωνία
ώρα την ώρα
θα είμαι εδώ
θα παραμένω
εσύ επίμονα θα περνάς
θ' ανοιγοκλείνεις τα μάτια
και θα θυμάσαι άλλα μέρη
εφηβικές φωνές και παιγνίδια
ερωτικές αγωνίες
άλλες μέρες θα θυμάσαι
και θα ζεις
εδώ κι εκεί
σ ένα μετέωρο ίσως
να λες κάτι είναι κι αυτό
νέοι κι ανύποπτοι
ταξίδευαν
ας μη χαράξει
πες μου
θυμάσαι τις προσευχές
που λέγαμε μικροί
στο εικονοστάσι
με τη μάνα
πες μου
θυμάσαι τη σιωπηλή αγάπη
την αγάπη που αρνείται
που κρύβεται
που αρκείται
στο μην
στο λίγο
στο κρυφό καμάρι
νέοι κι αγέραστοι
ταξίδευαν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου