ξεχάστηκα μέσα στον κόσμο
δεν ξέχασα
ζήτησα συγγνώμη με χίλιους τρόπους
δεν ξέχασα
ζήτησα συγγνώμη με χίλιους τρόπους
κανείς δεν αποκρίθηκε
δεν ένιωσα πικρία
μόνο αφόρητη θλίψη
που περιέφερα
σαν ξεχασμένη αποσκευή
κι όλοι περνούσαν
ο καθένας ζητούσε τα δικά του
να ζήσω τις χίλιες ζωές των ξένων
τόσο που έχασα το σώμα μου
και ξέχασα να ζω για μένα
και ρωτούσαν
ρωτούσαν επίμονα
αναμένοντας μία θετική απάντηση
κι έβγαζα κι έδινα
πιστοποιητικά αθανασίας
για τον καθένα
που δεν ίσχυαν βέβαια
έπειτα,
εξαντλημένος
από το βάρος των αλλότριων
κρύφτηκα στο κέλυφος
της μετάνοιας
και των παράξενων συνειρμών
ως την επόμενη μέρα
κι ως την επόμενη
κι έτσι πηγαίναμε
λέγοντας και κάνοντας
ό,τι ήταν δυνατόν
ως το κλείσιμο
μέχρι να μαζευτούν
τα υπολείμματα
των περασμένων ωρών
και να πέσουμε
ένδοξα
στα πιο βαθειά όνειρα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου