δεν είσαι μόνος
έχεις εμένα
σε παρακολουθώ
έχεις εμένα
σε παρακολουθώ
καθημερινά
έχεις
τους βρεγμένους δρόμους
το βράδυ
τα πεζοδρόμια
με τις σπασμένες πλάκες
τα σπίτια
με τις ανοικτές τζαμαρίες
όπου άνθρωποι
κάθονται γύρω απ' το τραπέζι
με τη φρουτιέρα
και τον μολυσμένο αέρα
της συγκατάβασης
έχεις τη μνήμη
που σου ανασκαλεύω
κάθε λίγο
τις ξεθωριασμένες αφίσες
τις εγκαταλελειμμένες αυλές
με τους μυστικούς κήπους
κι ας μην ήτανε
κι ας μην ήτανε
ό,τι φαντάστηκες
έχεις εμένα
που είμαι πολύ απασχολημένος
με τις ζωές των άλλων
να σε σκέφτομαι
κι όπως άλλοτε
με το κλειδί κάτω απ' το χαλάκι
κι όπως άλλοτε
που σχεδίαζες ταξίδια
μη σε νοιάζει
μια μέρα
θα φύγουμε μαζί
εκεί που
ούτε φαντάζεσαι
Απόψε ένα από τα συγκροτήματα- ορόσημο της σκοτεινής νιότης μας τη δεκαετία του 80' ,σ' ένα ψιλο- fake live, αλλά who cares
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου