τι απέγιναν

Τι απέγιναν
τα λευκά άνθη

τα μεγάλα μάτια

το καθαρό το βλέμμα

το στόμα που έγινε

για το φιλί

ολόφωτες απλωσιές άνοιξη

λες πως παραπέρα

ένα ολόδροσο ρυάκι

θ' άκουες να κελαρύζει

σαν σε βουκωλικά του Κρυστάλλη

δεν είναι ότι μαράθηκαν

όχι

έχει μια γλύκα άλλη ο καιρός

κάνει τα ωραία πιο ακριβά

και λυπημένα

είναι που

πέφτουν κάποτε

αρπαχτικά σκοτάδια

επιβουλεύοντας τα δροσερά τα χείλη

και τα μεγάλα μάτια

είναι που δεν κατέχουμε

σύγκαιρα τον κίνδυνο

αμέριμνα ατενίζουμε μπροστά

ώσπου

αλιμονο

κάτου απ' τα πόδια ανοίγει ο γκρεμός

τρίζουνε σύγκορμα τα θέμελα

βαραίνει ξάφνου ο καιρός

σ' αλλοτινά ακρογιάλια

λυσσομανούν χίλιοι βοριάδες

σ' ένα μικρό κουτί

η θλίψη αποτίθεται

σε στρώσεις από πέταλα τριμμένα

Συνεχίζουμε με υπέροχες μουσικές της Μεσογείου. Παρατηρήστε τις εκλεκτικές συγγένειες με τα Δωδεκανησιακά του Κωνσταντινίδη σε αυτό το παραδοσιακό τραγούδι

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο κι ανεπανάληπτο της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Διαβάστε περισσότερα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Διαβάστε περισσότερα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο abort mission το προτσές του ιστορικού υλισμού ...

Διαβάστε περισσότερα

Ex Post

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου