Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

σπιτι

πάρε με σπίτι
φέρε με σπίτι
κουράστηκα πια
από την άσκοπη παραφορά
κάθε βράδυ
στοιχειώνοντας  
τα ίδια επαναλαμβανόμενα 
λάθη επί λαθών
μόνο εσύ
εσύ που δεν λαθεύεις
στοχεύεις και φτάνεις
με μία απλή κίνηση
στο κέντρο μου
αποκαλύπτοντας
ο,τι πιο απλό
αλλά και μύχιο
μεταμορφώνομαι
στο σκοτεινό σου περίγραμμα
αφήνοντας
βαθιά ίχνη
δεν έχω άλλη ευκαιρία
να καταργώ 
τον χρόνο που διέλαθε
τον χρόνο που χάθηκε
ό,τι απέμεινε από μένα
είναι στα χέρια σου
αναπλάθεται
δημιουργείται εκ νέου
εσύ
η πρώτη ζωτική ύλη
η μοναδική ευκαιρία απόδρασης
στην ασφαλή θάλασσα
της αλήθειας
φέρε με σπίτι
θα σ' αγαπώ
όπως θα σβήνουν βιαστικά
τα τελευταία σκιρτήματα
του καλοκαιριού
σμίγοντας
θα νιώσω πάλι ότι
σώθηκα
την τελευταία στιγμή
πριν η σκόνη των χαμένων άστρων
σκορπιστεί
στο μαύρο παγωμένο αίμα 
του ποτέ


Στα χνάρια του Fela Kuti, των Africa Bambaataa, του Manu Dibango και τόσων άλλων σπουδαίων μαύρων μουσικών, Πληθωρισμός ρυθμών, ήχων, χρωμάτων, χορού....Mama Africa!



















0

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...