κι έτσι πέρασε πια
ο καιρός
κι ούτε κανείς
αναζήτησε κανέναν
λες
κι ήταν όλοι
ευτυχισμένοι
μέσα στη λήθη των
τα πράγματα πήρανε
μίαν υφή
αλλιώτικη
κι ήτανε δύσκολο πια
να μιλήσεις για πράγματα
που άλλοτε ήσαντε απλά
κι ήταν ακόμα ντροπή
να αισθάνεσαι χρώματα
έτσι που
το κόκκινο, το μωβ, το βιολετί
ναι μεν τα έβλεπες'
μα τίποτα δεν ένιωθες πια
μόνο ένα μόνιμο σφίξιμο
στο κεφάλι
που να μην μπορούν
ούτε οι καλές σκέψεις
να δραπετεύουν
ούτε άλλες άγνωστες
να εισχωρούν
έρχομαι από μια ζώνη
που ξεγλιστρά ανάμεσα'
στο πριν και το μετά
βρίσκομαι σε επεξεργασία
ίσως να αποκαλύψεις κατι
κάποτε
αναζητώντας στα δικά σου
συρτάρια
τα δικά μου ξέρεις
όσο κι αν το προσπάθησα
δεν μπόρεσα ποτέ
να τα τακτοποιήσω
είμαι σε διαδικασία
άνοδος κάθοδος
όπως όταν
ταξιδεύεις
μέσα σ' ένα στρώμα
ιονίζουσας ασάφειας
ούτε γη ούτε ουρανός
μόνο εκφάνσεις φευγαλέες
και μια αβεβαιότητα
ως προς την
τελική έκβαση
και τον προορισμό
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου