Σιωπές

Πώς να πω
περισσότερα
δε γίνεται
φέρε το ποτήρι
τα τσιγάρα
και τη λύπη σου
δε θέλω να κοιμηθούμε
ούτε τώρα
ούτε ποτέ
όχι γιατί φοβάμαι
τα όνειρα
μα γιατί
αποθύμησα τη ζωή
ξενυχτώντας
να ξανακερδίσουμε
ένα ξημέρωμα
να, είναι τόσα λίγα
αυτά που κρατάμε
μην αφήνεις το χέρι μου
λοιπόν
να χαθούμε μαζί
μόνον αυτό πόθησα
μόνο να γίνω το φως σου
η ανάσα στο μέτωπό σου
να καίω
και να σβήνω
στο κορμί σου
να λυγίζω και πάλι
να ανοίγω τα μάτια
στο σκοτάδι
αγγίζοντας
τις άκρες των βλεφάρων
φωτίζοντας μια στιγμή
μ' ένα μικρό
αναστεναγμό
αγάπη μου
ας χαθούμε απόψε
ας μη μιλάμε πια
ας γίνουμε
ένα μικρό
νυχτερινό
ταξίδι
σιωπής