Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όχι τίτλος

Δεν θέλω να μου πεις ονόματα
Την άλλη μέρα που ανταμώσαμε
Όλα ήταν αληθινά και δύσκολα

Δεν θέλω να μου γράψεις χιλιάδες like
Κατάστιχα βαρέθηκα και τύψεις
Ασήμαντα και ηχηρά
Απάτες και τρυφερές συνωμοσίες

Ανίερα θέλω κι ευτελή
Τα γαμημένα σου τα ψέματα:
Στον τοίχο ανορθόγραφες κραυγές
Ανέλπιδα σπασμένα ιστία
Φωτογραφίες κομματάκια
Αποκόμματα εφηβικά
Σκρατς, σκόνη και bad sheeds
Καφενείο Φιλοσοφικής το '87
Ρόδον και Ιπποπόταμο
Sante και μεταμεσονύχτια στο Studio
Τη συναυλία του Peter Hammill
Τα φτερά του έρωτα
6βολτο παπί αγκωμαχόντας στην ανηφόρα
Τους φίλους που γίνανε θηλιές
Τα χαμένα Σαββατόβραδα
Την τρελή που σε αγάπησε
Τις ημικρανίες στα σκοτεινά
Φοιτητικά ξενοδοχεία
Τη συντροφιά που τραγουδούσε επίμονα
Τ' αριστερίστικα αμφιθέατρα
Τον τρελαμένο σοφό που
Την έκανε
Και άλλα πολλά που
Καταχώνιασα και πια
Κρατώ βαθιά κρυμμένα
Κανείς να μην
Τα μνημονεύει

Τα γαμημένα σου τα ψέματα
Να τ΄αναμασήσω και
Να σε ξεράσω
Κυριακής ξημερώματα
Ξενερώνοντας άσχημα
Όπως πάντα








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Terminal

Εμπρός, όλοι όρθιοι να επευφημήσουμε ζωηρά στην τελική αναμέτρηση δεν υπάρχει νικητής ούτε και γέρας μα ο αγώνας δόθηκε η κούρσα κερδήθηκε τα καλύτερα μείνανε πίσω όπως κάτι σημάδια που βάζεις στη διαδρομή και ξέρεις ότι οδηγούν στα ξέφωτα των αναμνήσεων Εμπρός με μία ιαχή θριάμβου ν' αποθέσουμε  λίγες κόκκινες παπαρούνες τι είναι η εποχή που θριαμβολογεί το εφήμερο  κι ανεπανάληπτο  της άνοιξης που ήρθε δύσκολα κι εύκολα θ' αποδράμει αφήνονας πίσω χιλόμετρα δρόμο πόνο και δάκρυ κι αλλοτινή χαρά δίκαια μοιρασμένα

Χειροκρότημα

δεν πρόσεχε όλο πατούσε σε κάτι κενά κάτι ρωγμές άηχες ένα φάσμα άπλωνε άρρωστο φως έβρεχε σκόνη λέγανε πως θα περάσει υπομονή είναι ζήτημα... εξαρτάται απ' το μέτρο σύγκρισης για άλλους ένα κλείσιμο του ματιού για άλλους μια ζωή θα περάσουν όλα δεν θα σκέφτεσαι πια αν και ίσως κι εφόσον ο μαστρωπός χρόνος ασελγεί στο ανυποψίαστο σώμα παρατάσεις και παραστάσεις ο πιανίστας σκύβει επάνω από το κύμβαλο κι αναμετράται με το φοβερό κενό των παύσεων πριν το τελειωτικό χειροκρότημα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα

Ηλικιωμένη στη μπαλκονόπορτα δεν ξέρω αν παρατηρεί ίσως να θυμάται ίσως να μη θυμάται πια πιο πάνω ανεβαίνοντας Τοσίτσα μου φάνηκε πως είδα τον σύντροφο Φελέκη κάπως πιο συρρικνωμένο οχι όμως στην αρχαία τρίκυκλη μπεμβέ αλλά σ' ένα παπί τρισάθλιο νομίζω αυτός' θα μας έχει αφήσει χρόνους στην Ερεσσού  αποτυχημένη πρώτη συνέρευση δεκαετίες πίσω μόλις χτες σ΄αυτή τη γειτονιά συσσωρεύονται μνήμες γκράφιτι μαύρα αφίσες και συνθήματα στις εισόδους των καταστημάτων κορίτσια καπνίζουν στριφτά τσιγάρα εμείς χορτάσαμε καπνό και τέλος από αυταπάτες οι δρόμοι άλλαξαν τα σπίτια κρύφτηκαν πίσω από φεγγίτες στη σκεπή οι μέρες κοντύνανε στο ανάστημα του επιτρεπτού απολυτήριες εξετάσεις φροντιστήριο στην Κωλέττη οι δρόμοι σκεπάστηκαν οι διαδρομές έμειναν ίδιες τα βήματα βαρύνανε κι έρχεται λέει νέος χρόνος ούτε να το συζητάς κάποτε έγραφα κάρτες Χριστουγέννων κάποτε ήσαν δυνατότητες που η υλοποίησή των καθυστέρησε τραγικά ως το αναπόφευκτο  abort mission  το προτσές του ιστορικού υλισμού ...