Η σημαντικότερη συνιστώσα

Ναι, πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ δια των πολλών και διαφορετικών - ενίοτε και αντιτιθέμενων συνιστωσών του - έχει χρεωθεί, άλλοτε δικαίως και άλλοτε αδίκως,  πολλά φάουλ σε αυτή τη ρέουσα προεκλογική περίοδο.  Όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος σύντροφος Χαρίλαος " η νύχτα είναι γκαστρωμένη" και κανείς δεν ξέρει εάν θα τέξεται τελικά όρος ή μυν. 

Ωστόσο μπορώ να πω ότι ανατρέχοντας στις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, στην προοπτική μιας αριστερής αυτοδύναμης (;) πρότασης, διακρίνεται κάτι από την αχλύ της διακήρυξης της  3ης Σεπτέμβρη, ακόμα και σε επίπεδο αισθητικής. Σαφώς δεν κρίνω από θέση αυθεντίας το σύνολο των θέσεών του για την οικονομία, τη διοίκηση, την κοινωνία και τους θεσμούς εν γένει. Όμως, ως ψηφοφόρος του (και μάλιστα συνειδητός και κατ΄εξακολούθηση και όχι συγκυριακός) και ως υπηρετών στη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση τα τελευταία 10 χρόνια, νομίζω ότι έχω όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να ασκήσω κριτική σε επί μέρους σημεία του προγράμματός του για τα οποία μπορώ να έχω άποψη.

Όσον αφορά, λοιπόν, στα θέματα της παιδείας, πέρα από γενικόλογες διακηρύξεις για "άνοιγμα" στην Γ' βάθμια εκπαίδευση και για γενικότερη αναμόρφωση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, επισημαίνω το γεγονός ότι πουθενα δεν διάβασα καμία αναφορά για διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.  Να σημειώσω μόνον, ενδεικτικά, τις  δεσμεύσεις που απορρέουν για τη χώρα μας όσον αφορά:

• Στην ανάπτυξη ενός Εθνικού Πλαισίου Προσόντων συμβατού με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (European Qualifications Framework- EQF)
• Στην αντιστοίχιση όλων των απονεμόμενων τίτλων σπουδών στα 8 επίπεδα του EQF
• Στην προσάρτηση στους απονεμόμενους τίτλους ενός "Συμπληρώματος Πιστοποιητικού", που θα επεξηγεί και θα εξειδικεύει τα αποκτηθέντα προσόντα και τέλος
• Στην ανάπτυξη και εφαρμογή ενός Εθνικού Συστήματος Πιστωτικών Μονάδων για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, στο πρότυπο του ECVET (European Credit System for Vocational Education and Training)

Ένα άλλο σημείο που προκαλεί σκεπτικισμό είναι η εξίσου γενικόλογη και εν είδει ευχολογίου διακηρυγμένη πρόθεση για αύξηση της απορροφητικότητας των πόρων του ΕΣΠΑ.  Όσον αφορά και πάλι στα ζητήματα της  διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης, μπορώ να επισημάνω ότι το πρόβλημα δεν είναι ο ελλιπής σχεδιασμός ή η έλλειψη τεχνογνωσίας και σχετικής πείρας. Δόξα τω θεώ τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης έχουμε διαχειριστεί και έχουμε αναπτύξει υπερεπαρκή τεχνογνωσία και διαχειριστική ικανότητα. Δυστυχώς, αυτό που διαχρονικά μας ταλανίζει είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η αβελτηρία στα ανώτερα κλιμάκια της διοίκησης. Και ρωτώ: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να ανατρέψει αυτές τις παθογένειες και αν ναι, πώς;  Ή μήπως και πάλι θα κληθούν να παίξουν παιχνίδι οι γνωστές εταιρίες συμβούλων που τόσα χρόνια νέμονται πόρους και εξουσία;

Και πάλι, όμως, θα πω το εξής: πέρα από τα αμείλικτα  και εν πολλοίς αναπάντητα ρητορικά ερωτήματα που τίθενται περί του πρακτέου, οι πολιτικές επιλογές και το πρόταγμα αυτών των εκλογών είναι το ακόλουθο: είτε θα πορευτούμε σύμφωνα με την ιστορική αναγκαιότητα είτε θα καθήσουμε στην άκρη και θα παρακολουθούμε τον ρου της ιστορίας ως άπρακτοι παρατηρητές.  Είτε θα διεκδικήσουμε και θα "εκβιάσουμε" σε δεύτερο χρόνο τη διαμόρφωση και επεξεργασία λειτουργικών και εντός της κοινωνικής πραγματικότητας πολιτικών είτε θα αρκεστούμε σε "μια από τα ίδια" διαχείριση, χωρίς καμία ποιοτική και ουσιαστική διαφοροποίηση, όχι μόνον ως προς τα παραγόμενα αποτελέσματα αλλά και ως προς τις διαδικασίες, τις πολιτικές διεργασίες και τη θεσμική και διοικητική, τελικά, αποτύπωσή τους. 

Αυτή ακριβώς η αναπόδραστη ιστορική αναγκαιότητα αποτελεί την οιονεί σημαντικότερη "συνιστώσα" του ΣΥΡΙΖΑ. Ας ελπίσουμε να τη διαβλέψει, να την αναγνωρίσει και να μην την "κάψει".

Και τελειώνοντας με μια πιο "ποιητική" διάθεση, να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τον Σαίξπηρ οι "επτά ηλικίες του ανθρώπου" είναι: του βρέφους, του μαθητή, του εραστή, του στρατιώτη, του δικαστή, του "ισχνού γερομπισμπίκη με τις παντόφλες" και τέλος του παλίμπαιδα. Ε, ας αποφασίσουνε να ενηλικιωθούμε και να γίνουμε εραστές και στρατιώτες της ανατροπής, μαθητές του καινούριου, δικαστές των ενοχών του παρελθόντος, απαξιωτές του γερομπισμπίκη και αρνητές του παλίμπαιδα.