Ex Post

έφευγε μακριά χωρίς επίγνωση της απόστασης κάποια στιγμή η ορμή λιγοστεύει ο θυμός ξεθυμαίνει έπεται η αξιολόγηση τσεκ ένα τσεκ δύο και βλέπεις σωρό τα κενά κουτάκια σαν ληξιοπρόθεσμα δάνεια σαν κάτι διαμαρτυρημένα\ απλήρωτα γραμμάτια η οικονομική ζωή\ είναι αίφνης\ γεμάτη ειρωνεία και πήγαινε πήγαινε ούτε πού κοίταζε μπροστά\ μήτε και πίσω μόνο σκυφτά στο κάθε βήμα ένα ένα τα πλακάκια μια OCD σε ανακύκλωση μια ζωή ταξινομημένη σε κάδους τα παλιά  όνειρα χοπ! εδώ οι ληγμένες προσδοκίες,  χοπ! εκεί όμορφα όμορφα μόνου που\να κάτι του περίσσευε και γέμιζε τις τσέπες του με χαρτιά ντεμοντέ σκονάκια  κι άλλα σκατολοϊδια τυλιγμένος σ' ένα λερό σεντόνι άντε τώρα να του πεις πέταξέ τα άντε να του πεις πέτα πού να βρει πλέον τη δύναμη\ πού το κουράγιο έτσι μετρούσε τις πλάκες μία μία και φώναζε σαν "βοήθεια" στα περαστικά αυτοκίνητα έτσι κι εγώ είδα αυτό το λερό ξωτικό και- τι ντροπή-  άπλωσα το χέρι να κλειδώσω τις ασφάλειες μην μου τύχει και πάρω άθελά μου κούρσα τη μπόχα ...

I m fucking overwhelmed who are u beyond your glooming perceptions what next what if what else except the well-known bau or cob I m fucking closing now 5 p.m. end of work\ end of day day-to-day who cares I do who are u we've got to keep up if u haven't noticed I am getting shorter each night  shrunk in the realms of the afternoon breeze don't honk me I'm just a go-between never asked for never have been asked so I'm standing here fuckin overwhelmed as I was supposed to who the hell are u

  Ακολουθούμε αυτή τη λεπτή τεθλασμένη γραμμή που συνδέει το πριν με το ύστερα κι ένα διαρκές παρόν που όλο διαφεύγει έπειτα κοιτάζεις πίσω και ξαφνικά η γραμμή του κυματισμού χάνεται κάπου μακριά στα αχανή μήκη ο ορίζοντας πλαταίνει μιλάς και ακούς τη φωνή σου να επιστρέφει ραπίζοντας αγγίζεις  και νιώθεις τα μουδιασμένα κύτταρα να κλυδωνίζονται βήμα βήμα θα πορευτούμε στο εξής με περίσκεψη και φειδώ με επίγνωση της ανακολουθίας που μας συνέχει χωρίς όμως - προς Θεού-  τον ύπουλο μύκητα της νοσταλγίας που εισχωρεί  κάτω απ' τον ταραγμένο ύπνο και δουλεύει λάθρα ενάντια στους νόμους της αείζωης λήθης αδέρφια μου σας ασπάζομαι με εγκράτεια  και επισφάλεια έχοντας απλώσει ρίζες κόντρα στους γκρεμούς ισορροπώντας στα τρίσβαθα  και στα άωρα ύψη μην με κατακρίνετε που πολεμάω τη δίψα με τρεις σταγόνες μνήμη και μια χούφτα μαύρους σβόλους χώμα Τι είναι θάνατος; "Θάνατος είναι η καταστροφή τής καθ’ έναν ωρισμένον τρόπον ωργανωμένης οργανικής ύλης και γενικώς η κατ...