θα βρεθώ κοντά σου ένα πρωί
μετά το ξημέρωμα
όπως θα το 'χεις φανταστεί
κι όταν δεν θα βρίσκομαι φανερά
πάλι εκεί θα είμαι
ανασηκώνοντας τα πέπλα
μια ράθυμης Κυριακής
ας μη βγούμε
ας μην ανοίξουμε πολύ το παράθυρο
μην εισβάλει με μιας
η τρικυμία των άλλων
ας μην αρθρώσουμε καν
το ναι το έλα
η διαδικασία της ίασης
να προχωρά αργά
και ανεπαισθήτως
έτσι πρέπει να μετράμε πλέον
όχι το εδώ το εκεί
αλλά σ' έναν τόπο
του ενδιαμέσου
μιας εκεχειρίας
σωμάτων τε και ψυχών
είναι νωρίς ακόμα
μην πας πουθενά
μείνε εδώ
μετέωρο κορμί μου
ξεχασμένο
κι απόξενο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου