Ex Post

 Γεια με λένε... είμαι ηθοποιός αναζητώ ρόλο τρέχω από σκηνή σε σκηνή απρόσκλητος απρόσιτος ζω για τα φώτα πίσω απ' αυτά πέρα απ' αυτά είμαι ένα κοστούμι κρεμασμένο σε περίοπτη θέση ας είναι β ας είναι γ έστω ένα πέρασμα θα το κάνω διακριτικά ξέρεις αλλά και δραματικά συγχρόνως μια ατάκα ή και καμία πόσα λόγια δεν σκορπίζονται ανέξοδα αναζητώ ρόλο από τότε που θυμάμαι υποδύομαι μπροστά σε έναν καθρέφτη εσύ είσαι ο καθρέφτης αλλιώς μπουρδουκλώνομαι σαν ξεχαρβαλωμένη μαριονέτα α πόσο τα ζηλεύω νέα παιδιά που περιφέρονται λαμπερά και άσκοπα για χάρη της όρασης όλα γι' αυτή γίνονται τι νομίζεις δεν έχω ατζέντη δεν έχω σενάριο αυτοσχεδιάζω την αυτοκαταστροφή μου με τη σπουδή νεοφώτιστου διάττοντα

ξεχάστηκα μέσα στον κόσμο δεν ξέχασα ζήτησα συγγνώμη με χίλιους τρόπους κανείς δεν αποκρίθηκε δεν ένιωσα πικρία μόνο αφόρητη θλίψη που περιέφερα  σαν ξεχασμένη αποσκευή κι όλοι περνούσαν ο καθένας ζητούσε τα δικά του να ζήσω τις χίλιες ζωές των ξένων τόσο που έχασα το σώμα μου και ξέχασα να ζω για μένα και ρωτούσαν  ρωτούσαν επίμονα αναμένοντας μία θετική απάντηση κι έβγαζα κι έδινα πιστοποιητικά αθανασίας για τον καθένα που δεν ίσχυαν βέβαια έπειτα,  εξαντλημένος από το βάρος των αλλότριων κρύφτηκα στο κέλυφος της μετάνοιας και των παράξενων συνειρμών ως την επόμενη μέρα κι ως την επόμενη κι έτσι πηγαίναμε λέγοντας και κάνοντας ό,τι ήταν δυνατόν ως το κλείσιμο μέχρι να μαζευτούν τα υπολείμματα των περασμένων ωρών και να πέσουμε ένδοξα  στα πιο βαθειά όνειρα

σε βλέπει και σε χαιρετά είτε θα κάθεται στην καρέκλα του δίπλα στο περίπτερο ή θα βαδίζει σιγά ένα γύρο σαν ν' αναζητά κάτι χαμένο σε χαιρετά με  μια έκφραση απορίας μπα, αλαφροϊσκιωτος θα είναι ίσως όμως λέω ίσως να είναι  ο εκπεσών άγγελος ξέρεις όπως στην ταινία του Wenders χωρίς όμως τα φτερά έτσι παππούλης που είναι  και λιπόσαρκος σίγουρα θα 'χει εκπέσει από βαρύ έρωτα χρόνια πολλά πριν στην αρχή ντρεπόμουν να τον αντικρίζω τώρα πάλι ντρέπομαι  να μην αντιχαιρετώ δεν ζητά, δα, και τίποτα μόνο ένα στιγμιαίο βλέμμα που μπορεί όμως να σ' αιχμαλωτίσει μια ζωή αν κάπνιζα θα το πρόσφερα τσιγάρο τώρα τι να προσφέρω τι  πέρα από τη φευγαλέα αμηχανία μου να δεις δεν θα με εκπλήξει καθόλου αν κάπου ακούσω  πως αυτός εκεί είναι ο κυρ Άγγελος και το πιο παράξενο ακόμα είναι πως λίγο πιο πέρα στη Νέα Ιωνία κάπου τριγυρίζει ένας σαν δίδυμός του χαμένος κι αυτός στον κόσμο μ' ένα μόνιμο αδικαιολόγητο καλοσυνάτο χαμόγελο ένα παιδί σε σχήμα γέρου ένας άλλος άγγελος α...