Ex Post

μην επεξεργάζεσαι raw material είναι καλύτερα πρωτογενή δες το έτσι κάνε την κάθε φορά σαν την πρώτη κοίταξε σαν να μην έχεις δει ποτέ ξανά νιώσε την έκπληξη των πρωτοφανέρωτων ερώτων μη ρωτάς καμία γνώση δεν θα σε βοηθήσει αν δεν κατανοήσεις τα πρώτα βήματα τα πρώτα σήματα τις άδολες λέξεις τις βαθιές χειρονομίες χωρίς ετικέτα χωρίς προσδιορισμό πρωτογενή raw material ακατέργαστα μόνο με την πατίνα της ακριβής μνήμης για τους άλλους για τους επίγονους για τούτο θαυμάζω  τους ελάσσονες όσους αναλώθηκαν για να σώσουν - συχνά χωρίς πρόθεση - ένα πετραδάκι που λάμπει για λίγο μέσα στην άμπωτη της μνημοσύνης προτού πάλι παρασυρθεί στο ατέλειωτο γύρισμα του χρόνου

Μα σας λέω δεν ήξερα πως δεν προλαβαίνω τώρα αλλά  αυτό είναι άδικο το γνωρίζετε κανείς δεν είναι προετοιμασμένος ποτέ ναι βέβαια έλεγα πως δεν πειράζει αύριο και τα λοιπά μα αν μπορούσα θα διόρθωνα τα πράγματα κάπως θα έρχονταν σε λογαριασμό δεν πειράζει καταλαβαίνω όλοι είχαμε τις ευκαιρίες μας ναι είναι αλήθεια πέρασε καιρός κοροϊδεύοντας καταλαβαίνω... τι λέτε.... δεν μπορεί κανείς να ζητά το ανέφικτο απλώς σκέφτηκα μήπως... αλλά ας το ξεχάσουμε φέρτε να γεμίσουμε τα ποτήρια και μια αισιόδοξη πρόποση ας κάνουμε ερρέτω.... στη θάλασσα εκεί ας αφήσουμε να ταξιδέψει κάθε μεγαλόπνοη εικασία ....ιδού   και η κυρία Sheila E όπως προείπα απολαύστε τη σε καταπληκτικό solo μετά το 4:30  

Αν εξέδιδα τώρα ένα βιβλίο,  θα έγραφα τα εξής στο "αυτί": "Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1968 Μεγάλωσα στον Άγιο Παντελεήμονα, τη Βικτώρια και τα Εξάρχεια Θυμάμαι ακόμα δύο καρπαζιές που έφαγα  στο Δημοτικό Θυμάμαι τον σιχαμένο δάσκαλο με τη χοντρή μπιμπικιασμένη μύτη να βάζει χέρι στα κοριτσάκια κάτω απ' την ποδιά Στην Κατερίνα που τότε αγαπούσα και δεν το 'ξερε Μετά ακολούθησα τη διαδρομή μου όπως ο καθένας μας Ζω στη Νέα Κυψέλη με τη Bob Η Bob είναι γάτα Μ' αρέσει να περπατάω γύρω απ' τα Τουρκοβούνια στους Άνω Αμπελόκηπους και στου Γκύζη ανακαλύπτοντας ακόμα προσφυγικές παράγκες μέσα στα στενά Περνάω τη ζωή μου παρατηρώντας ή παρατηρώ τη ζωή μου περνώντας Προσπαθώ  να μην ενοχλώ" Κυρίες και κύριοι, ο Ringo Starr, 80ούτης, ροκάρει! Στα drums η σπουδαία Sheila E. Θα επανέλθουμε με αυτή τη φοβερή περκασσιονίστα...

 ξέρω πως σπατάλησες πολύτιμο χρόνο και ύλη και πράγματα  που ήταν κάποτε διαθέσιμα χωρίς να φεισθείς όταν έπρεπε τώρα στην πραγματικότητα τίποτα δεν αντικαθίσταται παρά μόνο κοροϊδεύοντας  με επίγνωση του αδύνατου κι αυτή η επίγνωση είναι μισθός γιατί διαφυγές δεν υπάρχουν πλέον παρά μόνον η έκθεση χωρίς έλεος της κάθε μικρής και μεγάλης ανεπάρκειας των αναζητήσεων εντός  με ζέση και προσοχή τα εύθραυστα πληθαίνουν μέρα τη μέρα ισορροπίες προ πολλού ανεστραμμένες καταφυγή στα λίγα' στα ολίγιστα πουαναλογούνστηνπραγματικότηταστονκαθενα ένα ένα να διαλύονται στο σύννεφο της αυταπάτης αφήστε τους να νομίζουν  αγαπητέ αργά ή γρήγορα όλοι επιστρέφουν κι όλα μπαίνουν  στη θέση που τους αναλογεί ένα εξαιρετικό τραγούδι και μία μοναδική ερμηνεία από τον αειθαλή κύριο Sting....

 αυτό το καλοκαίρι κράτησε πολύ κουράστηκα να περιμένω πότε θα φύγουνε  πότε θα γυρίσουν λες κι ήταν  ποτέ εδώ λες και υπήρξαν κουράστηκα να αποχαιρετώ κι όλο πίσω να μένω για τις διευθετήσεις που πάντοτε περιμένουν κάποιοι πρέπει να είναι παρόντες τόσες λέξεις  που διαχέονται όλα μου είναι ακατανόητα κάποιος πρέπει  να μαζέψει τη γραφή ή να την εφεύρει ή να την καταργήσει μην αργήσεις κατά λάθος έκοψα τα φτερά χωρίς να ξέρω τώρα όσο και να θέλω να σε κάνω να πετάξεις  ελεύθερο θα μετρήσω πικρά δάκρυα και πάλι πρέπει να διαχειριστώ την απογοήτευση της πλατείας τα μάτια μου καίγονται ωστόσο πρέπει να παραμείνω καταχωρίζοντας την άγνοια του καθενός πριν να γυρίσουν ω αυτό το μάταιο καλοκαίρι πρέπει να είναι όλα έτοιμα πριν την οριστική λήθη να αυτό είναι τελικά' το ατελείωτο καλοκαίρι μια προετοιμασία για την επιστροφή στη μεγάλη λήθη

κι έτσι πέρασε πια ο καιρός κι  ούτε κανείς αναζήτησε κανέναν λες κι ήταν όλοι  ευτυχισμένοι  μέσα στη λήθη των τα πράγματα πήρανε μίαν υφή αλλιώτικη κι ήτανε δύσκολο πια να μιλήσεις για πράγματα που άλλοτε ήσαντε απλά κι ήταν ακόμα ντροπή να αισθάνεσαι χρώματα έτσι που το κόκκινο, το μωβ, το βιολετί ναι μεν τα έβλεπες' μα τίποτα δεν ένιωθες πια μόνο ένα μόνιμο σφίξιμο  στο κεφάλι που να μην μπορούν ούτε οι καλές σκέψεις να δραπετεύουν ούτε άλλες άγνωστες να εισχωρούν έρχομαι από μια ζώνη που ξεγλιστρά ανάμεσα' στο πριν και το μετά βρίσκομαι σε επεξεργασία ίσως να αποκαλύψεις κατι κάποτε αναζητώντας στα δικά σου  συρτάρια τα δικά μου ξέρεις όσο κι αν το προσπάθησα δεν μπόρεσα ποτέ να τα τακτοποιήσω είμαι σε διαδικασία άνοδος κάθοδος όπως όταν ταξιδεύεις μέσα σ' ένα στρώμα ιονίζουσας ασάφειας ούτε γη ούτε ουρανός μόνο εκφάνσεις φευγαλέες και μια αβεβαιότητα ως προς την  τελική έκβαση και τον προορισμό