Η ώρα
στο πάτωμα
κυλούσε
αίσθηση
αιχμηρή
αιχμηρή
και ίλιγγος
διαδρομή
απ' το σώμα
στην άβυσσο
και πάλι
πίσω
ώσπου
σαν πυρετός
χωρίς φωνή
εκκωφαντικά
ο σφυγμός
ήχησε
τα μάτια
που κλείνουν
οι ψυχές
που ρέουν
καταιγισμός
χοές
κομμένη ανάσα:
ξημερώνει
δώσε το χέρι
απόκαμα
και πάλι, όμως,
με σθένος
θα ενδώσω
ολόφωτος
στον πειρασμό
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου