Σύνταγμα. Κυριακή 28 Απριλίου του εθνοσωτηρίου έτους 2013. Ώρα 18:30 μ.μ. Η πλατεία ήτανε άδεια. Έλα, μωρέ, σκέφτεσαι, θα φταίει η ζέστη ή και η Κυριακάτικη ραστώνη. Ως συνήθως, θα ξεκινήσουν όλοι καθυστερημένα. Ώρα 19:30 μ.μ. Δεν μπορεί, μοιάζει πολύ σουρεάλ για να είναι αληθινό. Κάποιος γκρινιάζει: "Καλά, κλείσανε το μετρό για 200-300 άτομα που μαζεύτηκαν εδώ; " ή "Ξέρεις ρε, τι είναι σήμερα; Γίνεται κάτι;" Πράγματι, αυτό που συμβαίνει δεν μοιάζει να μας αφορά. Μάλλον αφορά σε άλλη χώρα, σε άλλους υπηκόους και όχι στον υπερήφανο, ανεξάρτητο, ακατάβλητο λαό μας. Ξαφνικά, μοιάζει να πάθαμε μαζική επιλεκτική αμνησία. Και τι έγινε που το 10% των παιδιών σε δημοτικό και γυμνάσιο υποσιτίζονται; (δημοσίευμα N.Y. Times http://www.nytimes.com/2013/04/18/world/europe/more-children-in-greece-start-to-go-hungry.html?_r=1& ) Τι έγινε που η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία "έφτασε" στο 27,2% τον Ιανουάριο, έναντι κοινοτικού μέσου όρου 10,9% (ΕΕ 27)...
Ό,τι πασχίζω ν' αποδώσω σπαράγματα μόνο να σώσω...