Ήταν σε μια παράσταση
ένας άντρας
που υπήρξε κάποτε σπουδαίος
Και τώρα χάμω
στη σκηνή
μόνος
διωγμένος και
κουρασμένος
Με τη μορφή του
διάφανη
και σκοτεινή
Σα σύννεφο απειλητικό
που όλο σιμώνει
κι όμως δε λέει
να ξεσπάσει
Σαν ένα πρόσωπο αδειανό
που δεν χωράει
στις ρυτίδες του
την ξεπεσμένη αγάπη
Σα νοσταλγία
που δεν πρόφτασε
στην απουσία να μεστώσει
Είναι άντρες στη σκηνή
τσακισμένοι και σκυφτοί
Παλιά ήτανε, λέει,
σα σύννεφα με παντελόνια
Τώρα ξιστρίζουν με σπουδή
τα ξεφτισμένα χρόνια
Απόψε αφιέρωμα στον μεγάλο Morrissey της καρδιάς μας. 16 Ιούλη στον Λυκαβηττό. Μπορεί να μην έχουμε άλλη ευκαιρία. Γενικώς, μπορεί να μην έχουμε πολλές ευκαιρίες.
ένας άντρας
που υπήρξε κάποτε σπουδαίος
Και τώρα χάμω
στη σκηνή
μόνος
διωγμένος και
κουρασμένος
Με τη μορφή του
διάφανη
και σκοτεινή
Σα σύννεφο απειλητικό
που όλο σιμώνει
κι όμως δε λέει
να ξεσπάσει
Σαν ένα πρόσωπο αδειανό
που δεν χωράει
στις ρυτίδες του
την ξεπεσμένη αγάπη
Σα νοσταλγία
που δεν πρόφτασε
στην απουσία να μεστώσει
Είναι άντρες στη σκηνή
τσακισμένοι και σκυφτοί
Παλιά ήτανε, λέει,
σα σύννεφα με παντελόνια
Τώρα ξιστρίζουν με σπουδή
τα ξεφτισμένα χρόνια
Απόψε αφιέρωμα στον μεγάλο Morrissey της καρδιάς μας. 16 Ιούλη στον Λυκαβηττό. Μπορεί να μην έχουμε άλλη ευκαιρία. Γενικώς, μπορεί να μην έχουμε πολλές ευκαιρίες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου