Ex Post

Από σήμερα, εγκαινιάζω μία σειρά podcasts, τα οποία αποκαλώ "poetcasts".  Καλή ακρόαση:  https://d3ctxlq1ktw2nl.cloudfront.net/staging/2023-10-30/357823012-44100-2-cca90381c5978.m4a     

Έχανε τελευταία κάτι ενεστώτες εκεί στα καλά καθούμενα αυθαδιάζανε όλο κάτι παρατατικοί και αόριστοι φαντάσου, λέει, κάποια έρμα ρήματα να περιπλανώνται άσκοπα στο διηνεκές του άχρονου χρόνου εγώ δεν ήξερα πολλά και προσπαθούσα μάταια να δώσω εξηγήσεις που να μην προσβάλουνε τη λογική δηλαδή στον ηλεκτρικό -τώρα κοιτάζει το βιβλίο- τώρα κοιτάζει στο κινητό της- τώρα ελαφρύ μειδίαμα -τώρα μα διάολε όλα αυτά  γίνανε συνέβησαν ολοκληρώθηκαν πριν καν ξεκινήσουν και πες μου τώρα πες μου πώς γίνεται να σε γνωρίζω αφού ήδη σε ξέρω αφού όλα εκκολάφθηκαν  μέσα στους νευρώνες μου πριν καν αναγγελθούν λόγια πολλά περιττά άγγιξέ με δεν θέλω πια  τίποτε άλλο  ν ακούσω   ή να πω  

θα ήταν δύσκολα το ήξερε Πατησίων απόγευμα με τα χλωμά φώτα των Πακιστανικών κουρείων περπατούσε Άνω Πατήσια Κολιάτσου Κυψέλη γνωρίζοντας πως είχαν γίνει από παλιά οι ίδιες διαδρομές να, σε λίγο ίσως εμφανίζονταν στο τοπίο εκείνο το γκρίζο ταξί  και το παράξενα διάφανο προφίλ της ποιήτριας στα πεζοδρόμια οι μελαμψές πληθωρικές γυναίκες τα μωρά στα καροτσάκια περνούσε ανάμεσά τους κι από μέσα τους με υπνωτισμένο βήμα μια ευθεία  που όλα τα ενώνει κυλώντας υπόγεια σε ποτάμια που κοιμούνται όταν τότε ξεπλέναν με τις μάνικες τους δρόμους σαρώνοντας τ' αποκαϊδια σβήνοντας την ηχώ των σειρήνων τ' αποσβολωμένα άηχα 'αχ' των παιδιών ήταν πέντε χρόνων θα βολούσε να μην θυμάται όμως θυμάται άλλα τα ξέχασε μετά χωρίς δικαιολογία αυτοί οι δρόμοι δεν ξεπλένονται ποτέ αυτά τα ποτάμια αντηχούν στον πιο βαθύ ύπνο χειμώνιαζε κι οι άνθρωποι θα έρχονταν σιμά να ζεσταθούνε έτσι  με μια ξαφνική ελπίδα και μια ανείπωτη κούραση σάλταρε στο λεωφορείο για την επιστροφή στο σπίτι

τέλεια, τέλεια όλο και καλύτερα όσο δεν πάει όσο δεν υπάρχει προχωράμεπάμεγαμάμε για μισό μισό μισό λέω κοίτα να κλείνει απομακρύνεται σηκώνεται ο γαμημένος ο καταπέλτης καμιάφορά συνειδητοποιείςότι η πόρτα  δενκλείνει απλώς φεύγει απομακρύνεται εξαφανίζεται καιπώςναπιαστείς πώςνακολυμπήσεις στασκατόνερα πάνω που μόλις έμαθες το άλφαβήτα τοβήμαβήμα δεν γίνεται να φεύγουν έτσι ν' απομακρύνονται οι πόρτες δεν γίνεται το ταξίδι με τόσο κακούς οιωνούς να τελειώνει πριν καν ξεκινήσει δεν γίνετΑΙ ΝΑΜΗΝΜΕΝΕΙΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙΔΕΝΥΠΑΡΧΕΙΧΡΟΝΟΣ