Ex Post

επιχειρώ σε μία  ουδέτερη ζώνη που ούτε είναι  ούτε δεν είναι  ξέμαθα τα μεγάλα παραμύθια και τώρα δεν έχω να λέω παρά κενές πρόζες κι ανομοιοκατάληκτα πλήγματα καταφέρνοντας να απομυζώ και να πορεύομαι με ένα τίποτα απλές διαπιστώσεις απλές κοινοτοπίες σε ξορκίζω σε ό,τι πιστεύεις μείνε σ' αυτό μην έρθεις ποτέ εδώ στο μη έχει μείνε σε κάτι ας είναι κι υπολείμματα δεν πειράζει σου μιλάει ο ειδικός στις αντωνυμίες ή μήπως ήθελα να πω στις αντινομίες δεν βαριέσαι θα περάσει το καλοκαίρι ούτε θα καταλάβεις πώς ούτε και θα ξέρεις γιατί

Ας το αποδεχτούμε κάποιες ποιότητες με τα χρόνια  εκπίπτουν ας πούμε  θα ήθελα να μπορούσα να ψιθυρίσω μέσα στο ημίφωτο με την πηχτή ζέστη κάποια λόγια τρυφερά ίσως και παρηγορητικά ίσως και διεγερτικά αυτή η ποιότητα όμως παρέλκει σαν προσφυγή που δεν θεμελιώνεται σε πρόδηλο  έννομο συμφέρον τι τα θέλεις τουλάχιστον θα μας μείνουν κάποιες θεωρητικές διατυπώσεις σαν σε χοντρούς παλιούς δερματόδετους τόμους τα άπαντα\ των παλιών αισθήσεων

Θέλω να μιλήσω  για τους αθώους γι αυτούς που δεν αντέχουν μια στιγμή μόνοι  σ' αυτόν τον ορυμαγδό θέλω να μιλήσω αλλά δεν ξέρω αν μπορώ με καθηλώνουν  τα μάτια τα μάτια που ζητάνε το σίγουρο άγγιγμα της μητέρας που θα στρώσει το μανίκι θα φτιάξει το γιακαδάκι θα δέσει την αγκράφα στα πεδιλάκια πώς να μιλήσω μετά προσπαθώ να καλύψω την αναξιότητά μου να την αντικαταστήσω με βούληση και σύνεση μα νιώθω ένα βήμα από το να βουρκώσω μέσα στο βαγόνι όχι εξ ονόμάτός τους όχι δεν ξέρω αν δικαιούμαι δεν ξέρω αν μπορώ μόνο αυτό ξέρω πως αν μέσα στην ανεπάρκειά μου κάτι μπορεί να σημαίνει ελπίδα αυτό βρίσκεται στων αθώων τα άδολα βλέμματα στο ντροπαλό μειδίαμα και μόνο που γράφω γι' αυτό νιώθω πως το λερώνω με τα στραβά μου γράμματα τα λίγα που έμαθα κι ανέντιμα πολλαπλασιάζω' λες και δύνανται να με σώσουν καθαυτά αντίο λοιπόν αθώο μου κορίτσι σ' αυτή τη στάση θα κατέβω και θ' αποστρέψω με ντροπή τα μάτια μου στην αντανάκλαση της σκοτεινής ψυχής που υποδύομαι ακαταπόνητα επιτ...