Ex Post

  Σχεδιάζω έναν φόνο τον προβάρω κάθε μέρα στον καθρέφτη έχω το θύμα μου λείπει ωστόσο ο δράστης επίσης δεν πληρούται η ειδική υπόσταση του εγκλήματος όλα τα στοιχεία και οι υποκειμενικοί ψυχολογικοί παράγοντες αντί να συγκλίνουν διαλύονται στην ασάφεια βαίνωμεν καλώς όλα καλά ορισμένως σταθερά και διαγραμμένα έως την κρίσιμη ώρα της απόδρασης τι λέω; και ποιος νοιάζετα αλήθεια έχω τη λύση ναι σου λέω την έχω εδώ διπλωμένη κάτω απ’ τα χαρτιά μου κάτω απ’ τα βρεγμένα φτερά μου σε αναμονή εν επικυρώσει όλα πληρωτέα επί τη εμφανίσει αν κάτι στο τέλος αυτή η αναμονή θα εμφανίσει πληρωτέα πάντως αυτό δεν αποφεύγεται το πιάνεις, ε; Σπάνιες και εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες, σπάνιο ταλέντο, όπως και ο πατέρας του, σπάνια, τραγική μοίρα. Τι να κλάσουν οι Nirvana κι οι Oasis μπροστά του;

The file is empty yeah, you got your thing playing but it's still empty you got the blues ah, the blues and a mellow yellow litch under your shoes the file is empty unprecedently inevitably no anticipation no aspiration cause its empty no case closed no misunderstanding but you see the meaning is rotten and vulgar find another cheap after midnight cafe just to load for the road for the file remains empty no matter what and I m the one I am the one you know I should have been remorse till you fade into this empty file and close  

ξέρω ότι περιμένεις κάθε φορά να δεις τι έχω να πω στο άτυπο ραντεβού της εβδομάδας όμως τώρα είμαι εδώ  με σάρκα, αίμα με κόκκαλα τένοντες και αγγεία με τους νευροδιαβιβαστές να σπηνθιρίζουν ζωηρά τις ηλεκτρικές εκκενώσεις της επιθυμίας ανυπόταχτοι κεραυνοβόλοι εραστές εσωτερικές εκρήξεις παλλινδρομούντα έμβολα και δρόμοι ανοιχτοί να με τρέξεις να πιάσουμε τα  όρια να συγχωρεθούμε οι αιωνίως αμαρτάνοντες αρνητές κι απαρνημένοι σοφοί και μωροί άγνωστοι με ταυτότητα κάνοντας δοκιμές διαρκώς σ' έναν υπόγειο θίασο ερασιτεχνών πόσες ζωές θα χρειαστούν είμαι η σάρκα και το αίμα μεταλαμβάνομαι οικειοθελώς σπινθηρίζω στο σκοτάδι και χάνομαι  χωρίς να ξέρω τίποτα

ποιος είσαι ονομάζομαι... άρα, έχεις όνομα και πρόσωπο κοίτα δεν είναι τόσο απλό το όνομα ναι το πρόσωπο... νομίζω ότι με σήκωσαν απ' τον πάγκο τελευταία στιγμή έσχατη εφεδρεία να πάρω τη θέση κάποιου άλλου από τότε αυτοσχεδιάζω όσο καλύτερα μπορώ τους ρόλους άλλοτε πείθω άλλοτε δεν πείθομαι ούτε κι εγώ αυτό είναι όλο δεν ξέρω καν αν αυτό που νιώθω  είναι δικό μου δεν ξέρω καν αν ξέρω κάτι για όλο αυτό - ανοησίες  και υπεκφυγές εξάλλου τι σχέση έχουν αυτά  με την ποίηση ποια ποίηση  εδώ μιλάμε για τη ζωή κι εσύ... άντε και γαμήσου!