Ex Post

 ναι σου λέω εγώ θα το κάνω μου είναι πολύ εύκολο από τότε που δεν έχω πια πρόσωπο μπορώ να είμαι ο καθένας ευσυνείδητα  όχι μη νομίζεις πως τέτοια και άλλα  έλεγε εκεί ένα βράδυ ο ασήμαντος είχα πάρει πια τον δρόμο κι ακόμα άκουγα μέσα μου αυτή τη φωνή που είν αλήθεια' δεν θύμιζε τίποτα και κανέναν κι όπως  η σκιά μου ακολουθούσε τα βήματά μου ξαφνικά αντιλήφθηκα πως αυτή η φωνή 'εβγαινε από μένα

Το  κορίτσι που δεν είναι κορίτσι είναι χαρούμενο πάει βόλτα με τον μπαμπά της κρατώντας του το χέρι ο μπαμπάς θα μπορούσε να είναι και παππούς έτσι που τα χρόνια παραλλάσσουν το έξω το κορίτσι δεν είναι ωραίο το κορίτσι είναι υπέρβαρο με μακριά πεταχτά δόντια περπατά με δυσκολία και κάποια παιδική αβεβαιότητα είναι η πιο όμορφη που έχω δει ποτέ έτσι που χαμογελά είμαι μεγάλος πια για να έχω μπαμπά είμαι μεγάλος για να κλαίω είμαι μεγάλος για να κάνω πίσω ένα σας λέω: δεν κάνω πίσω σήμερα έμαθα τι παει να πει χαμογελάω  στη ζωή

φάε θ' αργήσω μην με περιμένεις πρέπει ν' ανέβω λίγο ψηλά να δω αυτή την έρημο που βοά και τήκεται στη σκόνη πρέπει να δω από πάνω τη θάλασσα να καίγεται τους λόφους να χαμηλώνουν στ' ακροδάχτυλά σου τους δρόμους να χάνονται στο βαθύ σου βλέμμα που είναι καρφιά και βάλσμαμο να ξύσω από πάνω μου το παλιό δέρμα και να κατέβω με χαρά το μονοπάτι που περνά μέσα από τους αναπαυμένους άφησέ μου το κλειδί στο χαλάκι θα μπω αθόρυβα έτσι όπως έρχομαι πάντα να χωθώ σιγά κάτω απ' τα διπλωμένα φτερά σου

Είμαι fake είμαι faux δεν έχω βήμα ούτε ρυθμό είμαι ένας φάρος από παλιά που 'ναι βουβός στην ερημιά δεν έχω πλέον  δεν  έχω εκτός ούτε και άπαξ δια παντός μήτε διαυγής ή συσκοτίσεις  - διακοπή για διαφημίσεις - 

  Περίμενε λίγο ακόμα δεν είναι ώρα ακόμα ίσως προλαβαίνουμε και μετά σε ένα επιταχυνόμενο κρεσέντο όταν φτάνει η στιγμή που λες δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό κι όμως συμβαίνει και με την ίδια εξωφρενική επιτάχυνση πέφτεις και πέφτεις και πέφτεις πριν προλάβεις όμως  να συνειδητοποιήσεις πέφτω έχει ήδη συντελεστεί κανείς δεν θα σε ρωτήσει το κενό δεν θα είναι τίποτα γιατί απλώς δεν θα είναι στο πιο κρίσιμο σημείο της μη διαφυγής ελπίζεις τώρα που η συνείδηση επιταχύνει ελπίζεις πως μια γνώριμη φωνή θα σε γραπώσει γερά και με την αγωνία να ξεσπά  σε οδυνηρά δάκρυα πόνου και ίασης σε ίσες δόσεις ένας άγγελος με μορφή αγαπημένη και τα γλυκά μελιά μάτια που τώρα προσέχεις ξανά θα σου χαμογελάσει - οι άγγελοι δεν χαμογελούν αλλά εδώ μιλάμε για την έσχατη σωτηρία-  και θα σε ρωτά, γνωρίζοντας ήδη την απάντηση "είσαι καλά;"