Με το σημείωμα αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δασκάλους και τα παιδιά του σχολείου μας για την όμορφη και απέριττη γιορτή που προετοίμασαν και μας παρουσίασαν για την 28 Οκτωβρίου. Θα ήθελα επίσης, να υπενθυμίσω σε όσους – λίγους ευτυχώς - ασχημονήσανε στο άκουσμα της στροφής του τραγουδιού «δεν θα περάσει ο φασισμός», το οποίο, δυστυχώς, από συμβολική υπόμνηση έχει αποκτήσει στις μέρες μας επίκαιρη σημασιολογική βαρύτητα, ότι το σχολείο είναι μια ζωντανή δημοκρατική κοινότητα και όχι εξέδρα γηπεδικής εκτόνωσης. Το σχολείο και ό,τι ονομάζουμε curriculum (συνήθως το αποδίδουμε ως «αναλυτικό πρόγραμμα»), το οποίο διέπει τη λειτουργία, την οργάνωση και τη στοχοθεσία του, δεν είναι μόνο το πόσες μπάλες θα προμηθευτούμε ή το πού θα πάμε εκδρομή ή πόσες ώρες Αγγλικά θα κάνουμε. Είναι ιστορικά και εξακολουθεί να αποτελεί ένα δυναμικό πεδίο κοινωνικών αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων. Ειδικότερα δε, η ανάπτυξη και εξέλιξη του curriculu...
Ό,τι πασχίζω ν' αποδώσω σπαράγματα μόνο να σώσω...