Ex Post

ισως τα έχουμε πει  όλα ίσως δεν είπαμε ποτέ τίποτα κάποτε κάτι ψελλίσαμε λίγα κρυφά λόγια στα σκοτεινά πιο πολύ ανάσες και μια θέρμη που άλλοτε ίσως δεν υπήρξαν ευκαιρίες ίσως δεν υπήρξαμε παρά μόνο στο ένα επίπεδο εκεί που βλέπει το μποι  του καθενός χωρίς να πέσουμε κάτω να δούμε από χαμηλά να συρθούμε  στα έγκατα νοήματα ουδέν νεώτερο από το ατελέσφορο όπου ορίστηκα να υποδύομαι ίσως και να πρέπει να σωπάσω δια παντός ανάξιος ακόμα και για τα λογής ίσως

συμπράττω με τα απανταχού  αμνοερίφια ούτως ή άλλως μηρυκάζω συστηματικά τις σάρκες μου τόσο που τείνει πια να γίνει  μια ανυπόφορα οικεία και μαυλιστική συνήθεια τουλάχιστον αυτά τα κακόμοιρα δεν έχουν επίγνωση της επiκείμενης σφαγής απ' το χορτάρι στο μαχαίρι μια βελασματιά δρόμος εσύ όμως που πας ολόισια στη λεπίδα βελάζοντας φωνήεντα ή απίθανες σειρές  από τσέχικα σύμφωνα απ' το Μπρνο ως τον ουρανό πας καταπάνω στο ξυράφι κι είναι γλυκύς ο πόνος ή πιο πολύ η προσδοκία του αναρριγώντας στο ενσκήπτον μακελειό εις τους αιώνας