Ex Post

Όταν η σκόνη θα σκορπίσει στο νοτιά τα τελευταία των παιδιών αθώα παιχνίδια και τα χαμόγελα στα στόματα θα μείνουνε μετέωρα, δραπέτες της λήθης θα στοιχειώνουνε τις νύχτες όσων περάσαν τη ζωή αστόχαστα σκορπώντας Οι μέρες θα κλειδώνουνε στο κρύο Τα ψέματα θα θραύονται με πάταγο Οι ερωμένες ψευδαισθήσεις μας θα μεταλλάσσουν σ' ερινύες Τότε θα πεις: Σύντροφοι, αρκετά το κουράσαμε το παιχνίδι Πολύ το παιδέψαμε το λίγο που μας έλαχε Ό,τι απομείνει τελικά θα 'ναι σαν 'κοίνες τις παλιές μισοσβηστές φωτογραφίες Delete και τέλος Ες αεί Συνακρόαση: hurt http://www.youtube.com/watch?v=o22eIJDtKho

Εμένα οι μνήμες μου δεν ξέρουν να γελούν Είναι κομμάτια από σπασμένα πεζοδρόμια Κι όταν χαράματα γυρνούν τις Κυριακές όλα τους μοιάζουν τόσο ξένα και ανόμοια Σαν τις σκιές στο δρόμο οι μέρες τους γλυστρούν Σαν τις αγάπες που δεν πρόφτασαν πεθαίνουν Ίσως γι΄αυτό συνήθεια το 'χουν να μιλούν μόνο σ΄ αυτούς που αλήθεια ξέρουν να σωπαίνουν Αν δεις λοιπόν μέσα στα μάτια μου τη στάχτη είναι που έχω από καιρό πια κουραστεί όλο να μπλέκω της ζωής μου το αδράχτι και πριν το τέλος να ξεσχίζω  την κλωστή Συνακρόαση: We can be heroes http://www.youtube.com/watch?v=YYjBQKIOb-w